Παγωμένες θύμησες...

Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο της παλιάς ασπροντυμένης Αγιάσου βρήκαμε και αναρτούμε μερικές αναμνηστικές φωτογραφίες. Πριν δεκαετίες χιόνιζε πολύ πιο τακτικά και πολύ περισσότερο. Ο όγκος του χιονιού έδινε τη δυνατότητα σε μικρούς και μεγάλους να φτιάχνουν χιονάνθρωπους, ζώα, ακόμα και… γεφύρια (!!!), πράγμα που δεν ξέφευγε από τις… φαρμακερές και γεμάτες σαρκασμό σαϊτιές του Αγιασώτη καρνάβαλου!

Κανείς σας δεν είνι για δ’λειά,

είστι για παναγύρια

τσ’ άμα χιουνίζ’ να κάνιτι

μες σ’ν Αγουρά γιουφύρια!

(Ολύμπιοι Θεοί, 4-3-1968.)