"Έφυγε" ο Ασημένιος (Σίμος) Σπύρου Σκλεπάρης

ΑΣΗΜΕΝΙΟΣ (ΣΙΜΟΣ) ΣΠΥΡΟΥ ΣΚΛΕΠΑΡΗΣ (1931-2022)

Πριν από λίγες μέρες άφησε τη στερνή του ανασαιμιά στο μακρινό Σύδνεϋ ο εκλεκτός συγχωριανός μας και δραστήριο μέλος της αυστραλιανής ομογένειας Ασημένιος (Σίμος) Σπύρου Σκλεπάρης. Άνθρωπος της ασίγαστης και ανιδιοτελούς κοινωνικής προσφοράς, μεστός αισθημάτων για το συνάνθρωπο, που βάδισε τις στράτες της ζωής με εντιμότητα, σοβαρότητα και ηθική ακεραιότητα.  

Γεννήθηκε στην Αγιάσο στις 28 Απριλίου 1931. Ήταν το δευτερότοκο παιδί της πολυμελούς οικογένειας του ιδιωτικού υπαλλήλου-αγρότη Σπύρου Βασιλείου Σκλεπάρη (1904-1973) και της Ευτέρπης, θυγατέρας του αρτοποιού Ευστρατίου Βασιλείου Κλήμου (1910-1986).

Παρακολούθησε τα εγκύκλια μαθήματα στην Αγιάσο, όπου τέλειωσε το Δημοτικό και το ενιαίο μεικτό Γυμνάσιο, από το οποίο αποφοίτησε το 1952. Στη συνέχεια, το 1953, εκπλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις ως προστάτης, γραφέας πεζικού.

Οι εργασιακές δυσκολίες της μεγάλης του φαμίλιας ήταν πιεστικές. Αναγκάστηκε να ξενιτευτεί - πρώτος από το πατρικό σπίτι - στο Sydney στις 25 του Νοέμβρη του 1959, με πρόσκληση του συγχωριανού του πρωτοπόρου μετανάστη Νικολάου Περγάμαλη. Εν συνεχεία ήρθαν στο Sydney όλα τ' αδέρφια του, εκτός από το στερνοπαίδι, την Αγγελική.

Την επομένη της άφιξής του έπιασε κιόλας δουλειά στο Adams Hotel, στη θέση του οποίου έχει ανεγερθεί το σημερινό Hilton Hotel. Έπλενε κατσαρόλες. Τον πρώτο καιρό αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες. Δεν ήξερε ακόμα τη γλώσσα, την πόλη, τους κατοίκους, τα ήθη και τα έθιμα. Έντονος ήταν και ο ρατσισμός που έπληττε τους μετανάστες.

Το 1962 έφερε στο Sydney τη συχωριανή του Μαρίτσα Παναγιώτου Στόικου, με την οποία ήταν λογοδοσμένοι. Παντρεύτηκαν στις 24 του Ιούνη του 1962 και το 1963 απέκτησαν το γιο τους Σπύρο. Οι συνθήκες άρχισαν να βελτιώνονται από το 1972, από τότε που ανέλαβε πρωθυπουργός ο μεταρρυθμιστής Gough Witlam. Επί της εποχής του καταργήθηκαν με νόμο οι φυλετικές διακρίσεις, έτσι που να μην υπάρχουν πια πολίτες δεύτερης κατηγορίας, και ανακλήθηκαν οι Αυστραλοί στρατιώτες από το Βιετνάμ. Επίσης ανέβηκαν τα μεροκάματα, καταβλήθηκε προσπάθεια για τη στέγαση των μεταναστών σε ιδιόκτητα οικήματα, με ευκολίες αγοράς και αποπληρωμής, και ιδρύθηκαν πολυώνυμα μεταναστευτικά κέντρα, για να στηρίξουν αποτελεσματικά τους μετανάστες, όπως το NIC ΝΑC (Neighbour Information Centre - Neighbour Action Centre / Συνοικιακό Πληροφοριακό Κέντρο - Συνοικιακό Κέντρο Δραστηριότητας).

Στο NIC NAC πρόσφερε υπηρεσίες επί 17 χρόνια ως εκλεγμένο μέλος. Συγκροτήθηκαν ομάδες με ελληνόπουλα και όχι μόνο. Υπήρχαν παιδιά ορφανά ή διαζευγμένων γονέων, παιδιά που έρχονταν από πολύ μακριά. Με το πέρασμα του χρόνου έφτασαν να έχουν 60 έως 70 παιδιά, ανάμεσα στα οποία υπήρχαν και Αγιασωτόπουλα, που έπρεπε να τελειοποιήσουν τα εγγλέζικά τους, αλλά παράλληλα να διδαχτούν και διάφορα άλλα χρήσιμα μαθήματα. Δημιούργησαν χορευτικά τμήματα. Ξεκίνησαν με μια δασκάλα χορού και φτάσανε να έχουμε τρεις. Πραγματοποιούσαν προβολές ελληνικών ταινιών. Με τα έσοδα που είχαν από την είσπραξη του συμβολικού εισιτηρίου δημιούργησαν ταμείο και πλήρωναν τα έξοδα των παιδιών που δεν είχαν οικονομική δυνατότητα. Διοργάνωναν χοροεσπερίδες, πραγματοποιούσαν εκδρομές. Καλούσαν κοινωνιολόγους ή γιατρούς για την αντιμετώπιση σοβαρών καταστάσεων. Το 1981 ο Δήμαρχος του Σύδνεϋ του απένειμε βραβείο και μετάλλιο για την ενεργό του δράση (καθοδηγητική, οργανωτική, παιδαγωγική) στα κοινοτικά.

Στο NIC NAC έπεσε και ο σπόρος της ίδρυσης Συλλόγου Αγιασωτών. Έκαναν χοροεσπερίδα στο Paddington Town Ηall, για να βοηθήσουν το Αναγνωστήριο «η Ανάπτυξη» Αγιάσου. Μεταλαμπάδευσαν στην Αυστραλία τα έθιμα της γενέτειράς τους και οργάνωσαν εκεί τις πρώτες καρναβαλικές εκδηλώσεις γράφοντας και εκφωνώντας σάτιρα. Επίσης διοργάνωσαν χορούς για το Έτος του Παιδιού, για την Ειρήνη, για τις χήρες. Αργότερα ιδρύθηκε η «Φιλοπρόοδος Παροικία Αγιάσου», που βοήθησε σε πολλούς τομείς, στη χρηματοδότηση των φροντιστηρίων, στη στήριξη των χορευτικών τμημάτων και αλλού.

Παράλληλα πρόσφερε υπηρεσίες και στη «Mytίlenean Brotherhood οf Sydney and ΝSW» (Μυτιληναϊκή Αδελφότητα Sydney και ΝSW). Για πρώτη φορά χρημάτισε γραμματέας, επί προεδρίας Γιάννη Ψωμά, από 5.2.1989 έως 25.4.1991. Με πρωτοβουλία και με ενέργειες των ιθυνόντων της παραπάνω Αδελφότητας μπήκαν τα θεμέλια της «Παλλεσβιακής Ομοσπονδίας Αυστραλίας», η οποία αναγνωρίστηκε και επίσημα από τις αρχές, με έδρα την Καμπέρα, όταν πρόεδρος της «Mytilenean Brotherhood» ήταν ο Αντώνιος Παλαιολόγου Κοντέλης. Είχε εκλεγεί γραμματέας της προσωρινής διοικούσας επιτροπής. Αξίζει να σημειώσουμε πως υπάρχει Παναυστραλιανή Ομοσπονδία Σωματείων και Αδελφοτήτων Νήσων Αιγαίου.

Κατοικούσε μόνιμα στο Sydney με την οικογένειά του. Όπου και όποτε του είχε ζητηθεί, πρόσφερε αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του για το καλό της ομογένειας. Παράλληλα πρωτοστατούσε στις πρωτοβουλίες των ομογενών για συγκέντρωση χρημάτων με σκοπό την οικονομική ενίσχυση τοπικών μαζικών φορέων. Επισκέφτηκε την Ελλάδα αρκετές φορές. Η νοσταλγία του για την αγαπημένη του πατρίδα ήταν μεγάλη.

Πέθανε την περασμένη Παρασκευή (18/2/2022) στο Γηροκομείο της Ελληνικής Κοινότητας του Σύδνεϋ όπου ήταν τρόφιμος την τελευταία δεκαετία μαζί με την ήδη αποβιώσασα σύζυγό του. Πριν 5 χρόνια είχε πάθει εγκεφαλικό, αλλά ταλαιπωριόταν και από άλλα προβλήματα υγείας. Η κηδεία του θα γίνει την ερχόμενη Παρασκευή στη 1 μ.μ. στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας στο Surry Hills του Σύδνεϋ.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα της ξένης γης που θα τον σκεπάσει. Θα τον έχουμε πάντα στο νου και στην καρδιά μας. Η ομογένεια της Αυστραλίας και η γενέτειρά του τού οφείλουν πολλά.

(Συντάκτης: Παναγιώτης Μιχ. Κουτσκουδής)