Πανίδα και χλωρίδα

Η χλωρίδα του ορεινού όγκου Ολύμπου

Η Λέσβος, λόγω των ευνοϊκών κλιματικών συνθηκών (άνεμοι, νέφωση, θερμοκρασία, υγρασία κλπ) και της μορφολογίας - ορογραφίας του εδάφους της, έχει μια από τις πλουσιότερες χλωρίδες της Ελλάδας ! Η χλωρίδα της περιλαμβάνει περισσότερα από 1.400 taxa (είδη και υποείδη) ανώτερων φυτών. Αν λάβουμε υπόψη μας ότι η Κρήτη, που έχει έκταση 5,5 φορές μεγαλύτερη από τη Λέσβο, διαθέτει περίπου 1.750 έως 1.800 taxa, τότε αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος του πλούτου της λεσβιακής χλωρίδας. 

Οι ορχιδέες της Λέσβου

Οι ορχιδέες είναι η νεότερη οικογένεια λουλουδιών. Αναφέρεται ότι μέχρι σήμερα είναι γνωστά γύρω στις 20.000 – 35.000 είδη που κατανέμονται σε 800 περίπου γένη. Είναι τα περισσότερο διαδεδομένα λουλούδια, έχουν τους μικρότερους σπόρους, τους εξτρεμιστικότερους τόπους ανάπτυξης, τις πλουσιότερες και μικρότερες φόρμες λουλουδιών και φημίζονται για τη διάρκεια της ανθοφορίας τους. Οι ορχιδέες ευδοκιμούν σ’ όλες σχεδόν τις περιοχές της γης. Ιδιαίτερα όμως αναπτύσσονται στις περιοχές των τροπικών ζωνών. Τις ορχιδέες στον ελλαδικό χώρο περιέγραψε από τους πρώτους ο Λέσβιος (Ερέσιος στην καταγωγή) Θεόφραστος (371-287 π.Χ.) που τους έδωσε το όνομα όρχεις, εξαιτίας της ομοιότητας των δίδυμων κονδύλων τους με τα ανδρικά γεννητικά όργανα.

Η σπάνια πανίδα της περιοχής

Η σπάνια πανίδα του ορεινού όγκου Ολύμπου περιλαμβάνει ένα ενδημικό ασπόνδυλο και ένα ενδημικό υποείδος θηλαστικού της Λέσβου (το Myotis blythi lesviacus). Επίσης 4 είδη πουλιών, 5 θηλαστικών και 4 αμφιβίων-ερπετών (που περιλαμβάνονται στην κοινοτική οδηγία 92/43 περί προστασίας των ειδών), 3 είδη που προστατεύονται από την Ελληνική Νομοθεσία (Π.Δ. 67/81) και 6 άλλα είδη που χαρακτηρίζονται απειλούμενα και χρήζουν προστασίας.

Η ερπετοπανίδα του ορεινού όγκου Ολύμπου

Ειδική αναφορά θα κάνουμε στην ερπετοπανίδα του ορεινού όγκου Ολύμπου, όπως καταγράφηκε από τον αγαπητό μας φίλο, γιατρό, φυσιοδίφη, ερευνητή, Μάκη Αξιώτη. Παρουσιάστηκε σε διάφορες κεντρικές εκδηλώσεις της Γιορτής Κάστανου, στις οποίες μίλησε σχετικά, και αποτυπώθηκε σε αφίσες και έντυπα. 

Ω γλυκύ μου έαρ…

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή η φύση ξυπνά απ’ το χειμερινό της λήθαργο. Ψυχορραγεί ο χειμώνας κάνοντας τους τελευταίους του σπασμούς, κοιλοπονεί η μάνα φύση για να γεννήσει την άνοιξη. Παντού ξεφυτρώνουν μικροί παράδεισοι. Η ζωή μοιάζει να ξεπηδά μέσα απ’ το θάνατο!