Το Σανατόριο

Το Σανατόριο

Οι Αγιασώτες πάντα λέγαμε πως, πέρα από τον πλούτο που ολοχρονίς μάς έδιναν η ορεινή μα ωστόσο ποτισμένη με τον ιδρώτα μας καρπερή γη, το επιχειρηματικό μας δαιμόνιο και η πολυδιάστατη βιοτεχνική μας παραγωγή, «η βαριά βιομηχανία» μας ήταν και είναι το Άσυλο Ανιάτων.

Το κτίριο αναγέρθηκε το 1929, για να χρησιμοποιηθεί ως σανατόριο για τους Λέσβιους φυματικούς. Ιδρυτής του ήταν ο Μητροπολίτης Μυτιλήνης Ιάκωβος ο από Δυρραχίου.

Από το 1937 λειτούργησε ως νοσηλευτικό ίδρυμα με την επωνυμία «Θεραπευτήριον – Σανατόριον Λέσβου Η ΥΓΕΙΑ».

Το 1972 καταργήθηκε το σανατόριο, μετατράπηκε σε ίδρυμα ανιάτων και συγχωνεύτηκε με το Ίδρυμα Κοινωνικής Προνοίας Αγιάσου «Η ΘΕΟΜΗΤΩΡ», που έκτοτε αποτελείτο από το Α΄ κτιριακό συγκρότημα (τέως Πνευμαντόριο) που βρίσκεται στο πάνω μέρος της Αγιάσου και το Β΄ κτιριακό συγκρότημα (πρώην σανατόριο), που βρίσκεται 5 χλμ από την Αγιάσο, στον επαρχιακό δρόμο προς Μεγαλοχώρι.

Το πρώην Σανατόριο λειτούργησε για μερικά χρόνια και ως Μονάδα Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων Προσφύγων (Villa Azadi : Σπίτι Ελευθερίας).

Από το 2015 το Α΄ κτιριακό συγκρότημα έχει εκκενωθεί λόγω ακαταλληλότητας και το σύνολο των περιθαλπομένων και των υπηρεσιών έχουν μεταφερθεί στο ανακαινισμένο Β΄ κτιριακό συγκρότημα του πρώην σανατορίου.