Αλλ'πανάβατ' βασ'λόπ'τα

Αλλ'πανάβατ' βασ'λόπ'τα

Η παραδοσιακή αγιασώτικη βασιλόπιτα με τα φύλλα. Φτιάχνουμε το ζυμάρι από αλεύρι, λάδι και νερό αρωματισμένο με μυρουδικά. Το ζυμώνουμε καλά μέχρι να σφίξει. Με το ζυμάρι φτιάχνουμε μικρές μπαλίτσες (σα μεγάλα π’τάρια). Την κάθε μπαλίτσα την απλώνουμε μι του πλάστ’ (πλάστ’ς = πλάστης, εκ του πλάθω, μακρύ κυλινδρικό ξύλο, το οποίο κυλιόμενο πλάθει το προζύμι κατά το δοκούν) μέχρι να γίνει επίπεδη και στρογγυλή. Αυτό είναι ένα από τα φύλλα της βασιλόπιτας. Με όμοιο τρόπο μετατρέπουμε όλες τις μπαλίτσες του ζυμαριού σε φύλλα. Φτιάχνουμε έτσι κάτι σαν ομόκεντρους κύκλους. Τα φύλλα επαλείφονται με λάδι και μυτζήθρα και τοποθετούνται το ένα πάνω στο άλλο. Από κει και πέρα αναλαμβάνει ο φούρνος…

Τη βασιλόπιτα αυτή τη λέμε και αλλ’πανάβατ’ (εκ του ελλιπώς + αναβαίνω), επειδή δεν φουσκώνει τόσο όσο οι άλλες βασιλόπιτες (το ανέβασμά της, δηλαδή το φούσκωμά της, είναι λειψό). Αλλ’πανάβατου λέμε το ψωμί που βγαίνει από το φούρνο μετά το ψήσιμο πεπλατυσμένο σαν πίτα και όχι φουσκωτό. Αυτό συμβαίνει είτε γιατί δεν αφήσαμε το ζυμάρι όσο χρόνο έπρεπε, πριν το φουρνίσουμε, να υποστεί τη ζύμωση είτε γιατί ο φούρνος δεν είχε τη θερμοκρασία που έπρεπε.