Το παλιό δημοτικό ελαιοτριβείο

Το κτιριακό συγκρότημα του παλιού δημοτικού ελαιοτριβείου που βρίσκεται στη θέση «Καμπούδι» χαρακτηρίσθηκε ως διατηρητέο, γιατί πρόκειται για συγκρότημα κτιρίων που διαθέτει πολύ αξιόλογα χαρακτηριστικά  παραδοσιακά αρχιτεκτονικά και μορφολογικά στοιχεία που θα πρέπει να διατηρηθούν γιατί αποτελούν τυπικά δείγματα τόσο της βιομηχανικής αρχιτεκτονικής όσο και της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής της περιοχής (Σχετική η αριθμ. ΔΠΑ/8359/98/21.1.99 απόφαση Υπουργού Αιγαίου που δημοσιεύτηκε στο 77/Δ΄/11.2.99 ΦΕΚ). Άρχισε να χτίζεται το 1879. Ήταν το τρίτο στη σειρά ατμοκίνητο ελαιοτριβείο του νησιού μας.

Πρόκειται για τεράστιο κτιριακό συγκρότημα έκτασης 3,8 στρεμμάτων,  που περικλείεται από ψηλό λιθόκτιστο μανδρότοιχο και βρίσκεται στην περιοχή «Καμπούδι» απέναντι από το Γήπεδο Αγιάσου. Το συγκρότημα αποτελείται από το κυρίως κτίριο του παλιού ελαιοτριβείου και από βοηθητικά κτίσματα (αμπάρια ή μπατές) τα οποία είναι κατασκευασμένα στον αύλειο χώρο του. Το κυρίως κτίριο του ελαιοτριβείου στεγάζεται με παραδοσιακή δίρριχτη κεραμοσκεπή με βυζαντινά κεραμίδια. Τα βοηθητικά κτίσματα (παλιότερα ήταν αποθήκες ελαιοκάρπου, ελαιολάδου, κλπ) είναι, είτε λιθόκτιστα, είτε μεικτής κατασκευής δηλαδή λιθοδομή με στοιχεία συμπαγούς τουβλοδομής, συμπληρωμένη με ξύλινα στοιχεία. Καλύπτονται με δίρριχτη ξύλινη κεραμοσκεπή με βυζαντινά κεραμίδια. Η χρονολογία κατασκευής του κτιριακού αυτού συγκροτήματος ανάγεται στις αρχές του αιώνα (περίπου το 1900).