Παραδοσιακή κουζίνα

Ευχές με μια παραδοσιακή συνταγή

Συνοδεύουμε τις φετινές ευχές μας με μια παραδοσιακή συνταγή (βασιλόπιτα Αγιάσου με φύλλα)

Παραδοσιακές αγιασώτικες συνταγές

Όπως κάθε τόπος, έτσι και η Αγιάσος έχει τη δική της γευσιγνωσία και παραδοσιακή κουζίνα. Με γευστικότατες μαγειρικές συνταγές φτιάχνονται στην Αγιάσο τα «π’τάρια» (κεφτέδες με κρεμμύδι, ρίγανη, κύμινο, ψιλοκομμένη ντομάτα), τα «πατατόπταρα» (π’τάρια με πατάτα αντί μουσκεμένο ψωμί), τα «γιαπράτσια» (ντολμάδες με κληματόφυλλα ή λαχανόφυλλα και γεύση ανάλογη με τη γόμωση κρέατος ή μπακαλιάρου), τα «κ’τσιά» (ξερά κουκιά σιγοβρασμένα και περιχυμένα με σάλτσα) κ.ά. Με ξεχωριστό πατροπαράδοτο τρόπο φτιάχνεται στο χωριό μας και ο παραδοσιακός χαλβάς που μοσχοπουλιέται στα πανηγύρια. Επίσης πολλά ιδιαίτερα γλυκίσματα. 

Γιαπράτσια

Γιαπράτσια (ντολμάδες με γέμιση κρέατος)

- 1 κιλό κιμά

- 1 ποτήρι ρύζι

- 1 μεγάλο κρεμμύδι

- λίγη ντομάτα τριμμένη

- πιπέρι, αλάτι

Θα τα ανακατέψουμε όλα μαζί και θα τα τυλίξουμε με λάχανο ή με αμπελόφυλλα.

Χαλβάς

Μέσα σε ένα ειδικό μεγάλο μπρούτζινο καζάνι, το οποίο παλιά λειτουργούσε με ξύλα, σήμερα πια με πετρογκάζ, βράζουν το σιρόπι (νερό με ζάχαρη), όπως το λένε, για τέσσερις ώρες μέχρι να πήξει, ρίχνοντας μέσα και τη μαγιά (χαλβαδόξυλο που παράγεται μονάχα στη Ρωσία). Όταν αυτό το μίγμα πήξει, το ρίχνουν μέσα σε μια κούπα και το αφήνουν να κρυώσει. Του δίνουν σχήμα λουκάνικου και μετά το κόβουν σε μικρά κομματάκια, τα λεγόμενα χαλβαδόπταρα, τα οποία τα ρίχνουν στο σουσάμι, για να τα συσκευάσουν αμέσως μετά. Να σημειωθεί πως ο χαλβάς είναι νηστίσιμος χωρίς λάδι.

Φ'νίτσια

Φ’νίτσια αγιασώτ’κα

Υλικά για να κάνουμε φ’νίτσια (μελομακάρονα). Η λέκη φ'νίτσ' (φ'νίτσια) προέρχεται από τη λέξη φοινίκιον > φ'νίκ' > φ'νίτσ' με τσιτακισμό. 

Ζιρντές

Τρία (3) κιλά ρύζι, θα το καθαρίσεις καλά, θα το μετρήσεις με ένα κατσαρόλι πόσο είναι, θα το πλύνεις εννιά (9) φορές και για κάθε κατσαρόλι θα ρίξεις εννιά (9) κατσαρόλια νερό. Θα το βάλεις να βράζει και το ανακατεύεις για να μην κολλήσει σε σιγανή φωτιά. Όταν γίνει το ρύζι ένας πολτός, δηλαδή να μην φαίνεται πως είναι ρύζι, με το ίδιο το κατσαρόλι που είχες μετρήσει το ρύζι, θα μετρήσεις ένα γεμάτο κατσαρόλι με νισιστέ  και κομφλάο μαζί και τα βάζεις σε μια κούπα και τα διαλύεις σε νερό ώστε να γίνουν σαν γάλα. Μετά, θα πάρεις ένα πυκνό τρυπητό, θα το περάσεις ώστε να μην έχει σβόλους και μετά θα ανακατεύεις το ρύζι, θα προσθέτεις λίγο - λίγο αυτό που έχεις στην κούπα (κομφλάο με νισιστέ και νερό). Να προσέχεις να μην σβολιάσει. Θέλει δυνατό ανακάτεμα. Ύστερα, με το ίδιο το κατσαρόλι που μέτρησες το ρύζι, θα βάλλεις τη ζάχαρη, σύμφωνα με τα κατσαρόλια που είχες το ρύζι και θα το ανακατεύεις να βράσει καλά, πολύ ώρα. Μετά το δοκιμάζεις και εάν δεν είναι γλυκός, μπορείς να προσθέσεις και άλλη ζάχαρη. Για να καταλάβεις εάν είναι έτοιμος, θα βάλλεις λίγο σε ένα πιατάκι από την ανάποδη, θα το αφήσεις να κρυώσει καλά, μετά θα φυσήσεις δυνατά. Εάν παραμείνει κολλημένος τότε είναι έτοιμος.

Τον κατεβάζεις απ' τη φωτιά και έχεις τριμμένη μαστίχα, βάζεις λίγη - λίγη, την ανακατεύεις καλά και είναι έτοιμος. Τον σερβίρεις σε πιάτα ή πιατέλες ή σε ταψί ανάλογα τη ποσότητα και τον πασπαλίζεις με ψιλή κανέλα.

Pages